دانلود تحقیق کارایی بازار و بازدهی غیر عادی

هدف از این تحقیق بررسی کارایی بازار و بازدهی غیر عادی با فرمت docx در قالب 44 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

2-2- ادبیات تحقیق کارایی بازار و بازدهی غیر عادی

1-2-2-  تئوری‌های مالی و سرمایه گذاری

2-2-2- تئوری‌های مالی مدرن (كلاسیك)

3-2-2 - تئوری مالی نوین

پیشینه

منابع

تئوری‌های مالی به عنوان چارچوبی برای تبیین و توصیف واقعیت‌های و پدیده‌های پیچیده مالی در طی سالیان متمادی دست خوش تغییر و دگرگونی شده‌اند. محققان مالی با پذیرش اصول تئوری مطلوبیت مورد انتظار و این فرض كه فعالان بازارهای مالی به صورت منطقی عمل می‌کنند تئوری مالی مدرن تئوری مالی كلاسیك را بنا نهادند و ازمدل های حاكم بر آن به عنوان جایگزینی برای تئوری مالی سنتی استفاده می‌نمایند. با گذشت بیش از نیم قرن از حاكمیت تئوری‌های مالی مدرن (كلاسیك) در بازارهای مالی و محافل علمی؛ در دهه‌های اخیر استثنائات (خلاف قاعده‌هایی)  ظهور یافته كه صلابت تئوری مالی مدرن در تبیین و توصیف برخی پدیده‌های مالی با چالش جدی مواجه نموده است از این رو برخی از محققان مالی با پذیرش پدیده‌های رفتاری و روان شناختی، تئوری مالی نوین را به عنوان یك پارادایم مالی رفتاری بنا نهاده و نقطه عطف جدیدی در زمینه‌های تحقیقات مالی به وجود آوردند.

 آن‌ها بر این باورند كه سرمایه گذاران در اتخاذ تصمیم‌های مالی خود به مقوله ریسك و قیمت‌های آینده سهام و بازدهی آن‌ها به گونه‌ای كاملاً متفاوت از تئوری‌های مدرن نگاه می‌کنند. استثناهای مشاهده شده در بازارهای مالی، احتمالاً نسبت به هر مدل عقلایی در مورد ریسك و بازده، غیرعادی هستند (باربریز و تالر،۲۰۰۲). همچنین محققین اخیر معتقدند كه ۱) بازارها ناکارا هستند یا حداقل از آن کار آیی كه تئوری‌های مدرن بر آن بنا شده‌اند، برخوردار نیستند. ۲) رفتار سرمایه گذاران فردی در انتخاب سبد اوراق بهادار بسیار از هم متفاوت است و ۳) رابطه معروف بین ریسك و بازده (بازده بیش‌تر مستلزم پذیرش ریسك بیش‌تر است) لزوماً برقرار نیست. در مقابل، برخی از طرفداران تئوری مالی مدرن، بر این باورند كه در بازار می‌تواند استثناهایی وجود داشته باشد، اما مشاهده این استثناها، نه شاهدی بر رفتار غیر عقلایی عوامل اقتصادی است و نه نقضی بر كارایی بازار است، بلكه بیشتر به دلیل جمع‌آوری و تحلیل نادرست اطلاعات و یا تعریف نادرست ریسك سیستماتیك است (هان و تانكز،۲۰۰۳).