دانلود مبانی نظری حسابرسی در گزارشگری مالی

خرید و دانلود فصل دوم پایان نامه و ادبیات نظری درباره حسابرسی در گزارشگری مالی با فرمت docx در قالب 35 صفحه ورد بصورت کامل و جامع با قابلیت ویرایش

کیفیت گزارشگری مالی عبارت از دقت اطلاعات گزارش شده برای تشریح بهتر عملیات شرکت است. در عمل، اطلاعات مربوط به جریان وجه نقد شرکت از جمله اطلاعات مورد علاقه سرمایه گذاران است. این تعریف از کیفیت گزارشگری مالی منطبق بر تعریف هیئت تدوین استانداردهای حسابداری است که عنوان می کند یکی از هدفهای گزارشگری مالی، آگاه کردن اعتباردهندگان و سرمایه گذاران بالقوه برای کمک به تصمیم گیری منطقی و ارزیابی جریان وجه نقد مورد انتظار شرکت است(بیدلی و هیلری ، 2009). کیفیت گزارشگری مالی برمبنای دو رویکرد نیازهای استفاده کننده و حمایت از سرمایه گذار تعریف می شوند. رویکرد اول بر مبنای نیازهای استفاده کننده است و کیفیت با توجه به سودمندی گزارشها برای استفاده کنندگان تعیین می شود. در این رویکرد، چند مدل شامل چارچوب (مفاهیم) نظری گزارشگری، کمیته جنکینز و مدل استمرار سود وجود دارد. در رویکرد دوم، بر حمایت از سرمایه گذاری تاکید شده و کیفیت به طور عمده برحسب «افشای کامل و منصفانه» برای  سهامداران تعریف می شود. از زمانی که آقای لویت رئیس پیشین کمیسیون بورس و اوراق بهادار امریکا بحث مدیریت سود را مطرح و برنامه هایی را برای جلوگیری از آن اعلام و اجرا کرد، این رویکرد بیشتر مورد توجه قرارگرفت.

مدل کمیته بلوریبون ،استاندارد اصلاح شده حسابرسی ( SAS )   شماره61 آمریکا، مدل کمیته کرک  و مدل کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا برای ارزیابی کیفت استانداردهای بین المللی در این گروه قرار دارد. در این الگوها بر شفافیت موارد افشا، درجه تهاجمی یا محافظه کاری روشهای حسابداری و براوردهای مورد استفاده، یکنواختی و کامل بودن اطلاعات، مقایسه پذیری و افشای کامل به عنوان معیارهای اصلی کیفیت تاکید می شود. این دو رویکرد تفاوت بنیادی دارند. رویکرد نیازهای استفاده کننده، بیشتر به تامین اطلاعات مالی برای تصمیم های ارزشیابی و تخصیص سرمایه تمرکز دارد؛ ولی رویکرد حمایت از سرمایه گذار به دنبال اطمینان دادن به استفاده کنندگان است که اطلاعات به مقدار کافی (کفایت اطلاعات) و به شکل شفاف (کامل بودن اطلاعات) ارائه شده است. کیفیت بالای گزارشگری مالی باعث کاهش بی تقارنی اطلاعاتی بین شرکت و تامین کنندگان مالی خارج از شرکت می شود. از سوی دیگر، کیفیت گزارشگری مالی باعث محدود کردن انگیزه های مدیریت برای مشغول شدن به فعالیتهایی که ارزش کمی دارند یا ارزش منفی دارند، خواهد شد (فین و کریستن ،2010).

فهرست مطالب

2ـ8ـ حسابرسی در گزارشگری مالی به هنگام

2ـ9ـ زنجیره تامین گزارشگری مالی

2ـ10ـ کیفیت گزارشگری مالی

2ـ11ـ هدف حسابداری و گزارشگری مالی

2ـ12ـ گزارش حسابرسی

2ـ13ـ كیفیت گزارشگری مالی و كارایی سرمایه گذاری

2ـ14ـ کیفیت اطلاعات مالی

2ـ15ـ الگو

2ـ16ـ ماشین بردار پشتیبان

2ـ17ـ بحران

2ـ18ـ تداوم کسب و کار و مدیریت بحران

2ـ19ـ پیاده سازی سیستم مدیریت تداوم کسب و کار

2ـ20ـ بحران مالی در سطح شركت

2ـ21ـ انواع بحران های مالی

2ـ22ـ تاثیرات عمومی بحران مالی

2ـ23ـ بحران نقدینگی

2ـ24ـ پیشینه

منابع

رویکرد سنتی حسابرسی که بر انتخاب نمونه ای از مبادلات و انجام آزمون ها ی مفصل بر روی آن ها، و بر مانده حسابهای انتخاب شده تمرکز می کند، می تواند برای مدل گزارشگری دوره ای مؤثر باشد. ولی در مدل گزارش گری مالی مستمر، انجام آزمون ها بر روی مبادلات و مانده ها به صورت روزانه، با استفاده از رویکرد سنتی حسابرسی امکان پذیر نیست. این نشان می دهد که تغییراتی باید انجام گیرد. در فرآیند حسابرسی جدید، دو تغییر اساسی اتفاق افتاده است، اول - حرکت به سمت ارزیابی فرآیندها و رویه های تجاری شرکت، و دوم ـ تأکید بر کنترل ها ی داخلی ( کنترل سیستم ها) بیشتر از قابلیت اتکاء سیستم های اطلاعاتی(اعتمادی و همکاران، 1385). واقعیت این است که به طور مسلم، محدودیت هایی در رابطه با بررسی فرآیندهای تجاری و کنترل سیستم ها وجود دارد. به دلایل متعدد، بررسی و حسابرسی مبادلات، به منظور پی بردن به قابلیت اعتماد اطلاعات تهیه شده به وسیله سیستم، ضروری است . ولی این نوع بررسی و حسابرسی نمی تواند به طریق سال های گذشته انجام شود و باز هم به تحول محیط نیاز است که این منجر به حسابرسی به هنگام می شود.

فنون حسابرسی ناشی از عوامل هوشمند، به صورت نرم افزار یا روی نرم افزار، بخش دیگری از نیاز اصلی است. این عوامل باید قادر به کنترل مبادلات باشند وبتوانند مبادلات نامعمول و مشکوک را خارج سازند. به علاوه، نمونه های تصادفی مبادلات را باید فوری انتخاب کند. سرانجام، وقتی که مبادلات انتخاب شدند، عوامل هوشمند باید به طور ایده آل قادر به انجام آزمون حسابرسی بر روی آن ها باشند. واضح است که همه اینها تا حدی پیچیده هستند و این مشکلی است که محققان باید بر آن غالب آیند(تودور،2008). بحث دیگری که در گزارشگری مالی به هنگام بسیار حائز اهمیت است و به حسابرسی نیز مرتبط می شود، امنیت و اطمینان از قبیل : قابلیت اعتماد سیستم ها ی اطلاعاتی، قابلیت اعتماد پایگاه اطلاعاتی عمومی، امنیت وب سایت برای انجام تجارت، و دیگر حوزه های تجارت الکترونیک است. اگر چه امنیت وب سایت به صورت نسبتا خوبی ایجاد شده اما به نسبت آنچه که انجمن حسابداران رسمی آمریکا(AICPA) و انجمن حسابداران خبره کانادا(CICA) امیدوار بوده اند، موفقیت نداشته است (تربان و همکاران 2006)