مبانی نظری ابعاد سازگاری دانشجویان با دانشگاه

این نوشتار مبانی نظری و پیشینه تحقیق ابعاد سازگاری دانشجویان با دانشگاه را در پژوهش های داخلی و خارجی مورد بررسی قرار می دهد. 

سازگاری مفهومی عام است و به همه ی راهبردهایی گفته می شود که فرد برای اداره کردن موقعیت های استرس زای زندگی، شامل: تهدیدهای واقعی و غیر واقعی به کار می برد. سادوک و سادوک (2003). پیاژه، سازگاری را به عنوان تلاش مستمر ارگانیسم در تعادل جویی با محیط پیرامون با استفاده از دو مکانیسم درون سازی و برون سازی تعریف می کند (محسنی، 1377).راجرز (1998) در تعریف سازگاری می گوید: منظور از سازگاری، انطباق متوالی با تغییرات و ایجاد ارتباط میان خود و محیط است. به نحوی که حداکثر خویشتن سازی را همراه با رفاه اجتماعی ضمن رعایت حقایق خارجی امکان پذیر می سازد. به این ترتیب سازگاری یعنی شناخت این حقیقت که فرد باید هدف های خود را با توجه به چارچوب های اجتماعی – فرهنگی تعقیب کند.

سازگاری به طور کلی یعنی رابطه ای که هر ارگانیسم نسبت به وضع موجود با محیط خود برقرار می سازد، این اصطلاح معمولا در رابطه با سازگاری اجتماعی و روانشناختی به کار برده می شود و دارای چهار بعد تحصیلی، اجتماعی، فردی – عاطفی و دلبستگی است (بیکر و سیرک، 1984). که به صورت زیر می باشد:

سازگاری عاطفی دانشجویان

تجارب دانشجویان در رابطه با اضطراب و نگرانی کلی روانی و جسمی آن ها را نشان می دهد (بیکر و سیرک، 1984). به عبارتی سازگاری عاطفی شامل: سلامت روانی خوب، رضایت از زندگی شخصی و هماهنگی میان احساسات، فعالیت ها و افکار است.

سازگاری تحصیلی دانشجویان

نشان می دهد که چگونه جوانان خواسته های تحصیلی و تجربه ی دانشگاهی را مدیریت می کنند (بیکر و سیرک، 1984). به عبارتی سازگاری تحصیلی شامل: نحوه ی برخورد و مقابله ی فرد با خواسته ها و انتظارات آموزشی و تحصیلی است.

سازگاری اجتماعی دانشجویان

 بیانگر آن است که چگونه جوانان تجارب بین فردی خود را مدیریت می کنند (بیکر و سیرک، 1984) به عبارتی سازگاری اجتماعی شامل: کیفیت روابط اجتماعی و تجربیات میان فردی (ارتباطات گروهی، عضویت در گروه ها، انجمن و کمیته های دانشگاه) است.

سازگاری تعهد / دلبستگی دانشجویان

که درجه ی تعهد / دلبستگی دانشجویان را به دانشگاه اندازه می گیرد (بیکر و سیرک، 1984). به عبارتی سازگاری تعهد / دلبستگی شامل: میزان علاقه و تعهد فرد نسبت به موسسه ی آموزی / دانشگاه است.

 تعاریف عملیاتی سازگاری دانشجویان

نمره ای است که دانشجویان دانشگاه شیراز در ابعاد سازگاری شخصی، اجتماعی، تحصیلی، تعهد / دلبستگی(بیکر و سیرک، 1984) با استفاده از پرسشنامه ی  بیکر و سیرک (1986) کسب می کنند.

میشل و سوزان  (1994) در مطالعه ای نشان دادند که ایام تحصیلی دانشگاهی در رشد سازگاری فردی، عاطفی و اجتماعی دانشجویان دارای اهمیت است. بر این اساس آن ها 300 دانشجو را در یک مطالعه ی طولی مورد بررسی قرار دادند. نتایح نشان داد دانشجویانی که مدت بیشتری در دانشگاه بودند نسبت به دانشجویان جوان تر تکامل بیشتری در سازگاری نشان دادند. به علاوه نتایج نشان داد که دختران نمرات بالاتری در تکامل روانی و سازگاری فردی نسبت به پسران کسب کرده اند.

فهرست مطالب

تعریف نظری سازگاری دانشجویان

تعریف عملیاتی سازگاری دانشجویان

فصل دوم چارچوب نظری و پیشینه پژوهش ابعاد سازگاری دانشجویان با دانشگاه

1-3-1-4- سازگاری    7
1-3-1-5- سازگاری عاطفی    7
1-3-1-6- سازگاری تحصیلی    8
1-3-1-7- سازگاری اجتماعی    8
1-3-1-8- سازگاری تعهد / دلبستگی    8
1-3-2- تعاریف عملیاتی    8
1-3-2-2- سازگاری    8
فصل دوم    9
پیشینه پژوهش    9
2-1- مبانی نظری    9
2-1-2- سازگاري    9
2-1-2-1-دیدگاه های نظری درباره ی سازگاری    11
2-1-2-2- فرایند سازگاری    14
2-1-2-3- سازگاری آموزشی در برابر سازگاری اجتماعی    16
2-1-2-4- انتقال و سازگاری    17
2-1-3- تاریخچه پژوهش    18
2-1-3-1-پژوهشهای خارجی    18
2-1-3-1-1-ساختار سازمانی    18
2-1-4- پژوهشهای داخلی    28
2-1-4-1- ساختار سازمانی    28
2-1-4-2- سازگاری    31
2-1-3- نتیجه گیری از مبانی نظری و تاریخچه پژوهش    33
شکل شماره ی (2-1): مدل مفهومی رابطه ی بین نوع ساختار سازمانی و سازگاری دانشجویان    33
منابع و مآخذ    34
منابع فارسی    34
منابع انگلیسی    38

يشينه تحقيقاتي 
پيشينه داخلی
پيشينه خارجی 

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی