مبانی نظری و پیشینه تحقیق خودتنظیمی

این نوشتار مبانی نظری و پیشینه تحقیق خودتنظیمی را در پژوهش های داخلی و خارجی مورد بررسی قرار می دهد. 

خودتنظیمی فرآیند ارزشمندی است زیرا بر این که چگونه «خود» عامل ایجاد اهداف یادگیری و نیز انتخاب راهبردها می شود و نیز این که چگونه برداشت هر فرد از خود وتکلیف بر کیفیت یادگیری متعاقب آن تاثیر می گذارد، تاکید می کند(پاریس ، 2003)

خودتنظیمی سه ویژگی اساسی دارد:

1- آگاهی از تفکر  2- کاربرد راهبردها   3- انگیزش مداوم. آگاهی از تفکر سنجش از خودتنظیمی است که شامل اندیشیدن و تحلیل موثر یک فرد از عادتهای تفکر خود است. کاربرد راهبردها شامل خزانه رو به رشد راهبردهای فرد برای یادگیری، مطالعه، کنترل هیجانات، پیگیری اهداف و کاربرد این راهبردها است.

انگیزش مداوم سومین ويژگي یادگیری خود تنظيمي است زیرا یادگیری نیازمند انتخاب و تلاش مداوم است. (پاریس، 2003) یادگیرنده های خودتنظیم راهکارهای شناختی مناسب را به کار می گیرند و از نظر تحصیلی انگیزه لازم را دارند. دانشجويانی که در یادگیری خود تنظیمی فعالند از راهکارهای شناختی یادگیری از قبیل تکرار منظم، بسط و سازماندهی یادگیری، مدیریت بر زمان و برنامه ریزی زمانی، هدف گذاری کنترل خود و خود ارزیابی نسبت به دیگران برتری دارند. (اشنایدر و دیگران ، 1989، به نقل از غلامی 1383).

فهرست مطالب

تعریف نظری خودتنظیمی در یادگیری 

تعریف عملیاتی خودتنظیمی در یادگیری 

فصل دوم چارچوب نظری و پیشینه پژوهش خودتنظیمی

2-2- یادگیری خودتنظیمی    25
2-2-1-  مولفه های خودتنظیمی    26
2-2-2- ویژگی های یادگیرنده خود تنظیم    27
2-2-3- ریشه های خود تنظیمی و شکل گیری آن    29
2-2-4-  نظریه های خودتنظیمی    30
2-2-4-الف- نظریه های کنشگر    31
2-2-4-ب- پدیدار شناسان و خودتنظیمی    31
2-2-4-ج- دیدگاههای پردازش اطلاعات درباره ی یادگیری خودتنظیم    32
2-2-4-د- نظریه اراده گرایان    33
2-2-4-و- تقسیم بندی مبتنی بر نظریه ویگوتسکی    33
2-2-4-هـ نظریه شناختی- اجتماعی    34

يشينه تحقيقاتي 
پيشينه داخلی
پيشينه خارجی 

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی