مبانی نظری درباره یادگیری خودتنظیمی

این نوشتار مبانی نظری و پیشینه تحقیق یادگیری خودتنظیمی را در پژوهش های داخلی و خارجی مورد بررسی قرار می دهد. 

بندورا، یادگیری خودتنظیمی را این گونه تعریف می کند: «توانایی شروع کردن و دست کشیدن از فعالیت های مطابق يا مقتضیات موقعیت های اجتماعی، آموزشی و توانایی به تعویق انداختن کارها با هدف دلخواه» خودتنظیمی، نقطه ثقل کارکرد موثر در زمینه های کنترل تکانه، مدیریت زمان و مقابله با فشار روانی است. (زیبازاده، 1386). . بندورا در بررسی یادگیری خودتنظیمی، دانش آموزان را به  عنوان شرکت کننده ای فعال از نظر فراشناختی، انگیزشی و رفتاری در فرایند یادگیری می داند. از نظر فراشناختی فراگیران خود تنظیم افرادی هستند که روحیه ی طراحی سازماندهی، خودآموزی و خودارزیابی دارند. از نظر انگیزش فراگیران خود تنظیم در تمام مراحل مختلف یادگیری خود را افرادی لایق، خودکار آمد و مستقل می یابند. از نظر رفتاری فراگیران خود  تنظیم، محیط هایی را انتخاب می کنند که یادگیری را افزایش دهد. (فتاحی، 1389). 

به طور کلی یادگیری خودتنظیمی عبارت است از: فرایندی سازنده و فعال که به موجب آن یادگیرندگان اهدافی را برای یادگیری خود تعیین می کنند. برای رسیدن به این اهداف سعی و تلاش و نظارت می کنند، رفتار، شناخت و انگیزش خود را تنظیم و کنترل می کنند و به وسیله این اهداف و ویژگی های مبتنی بر محیط راهنمایی و هدایت می شوند. 

بر طبق این تعریف کلی، پژوهش های  انجام شده در مدل های یادگیری خودتنظیمی: چهارمحور کلی را که یادگیرندگان می توانند خود تنظیم شوند تعیین کرده اند. که عبارت است از:

شناخت، انگیزش، رفتار محیط. 
حوزه شناختی شامل راهبردهای شناختی مختلفی است که به یادگیرندگان برای به خاطر آوردن ، فهمیدن ، استدلال کردن  و حل مسائل  کمک می کنند. بخش عمده ای از این بعد متمرکز بر راهبردهای یادگیری است که یادگیرندگان در زمینه های علمی، درک مطلب، سخنرانی، یادداشت برداری، حل مسائل، ریاضی و نوشتن مقالات استفاده می کنند. علاوه بر این، تحقیقاتی که بر راهبردهای فراشناختی متمرکز شده اند شامل راهبردهای برنامه ریزی، نظارت وکنترل بر شناخت خود است.

فهرست مطالب

تعریف نظری راهبردهای یادگیری خودتنظیمی

تعریف عملیاتی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی

فصل دوم چارچوب نظری و پیشینه پژوهش یادگیری خودتنظیمی

2-1- مقدمه:    19
2-2- بخش اول: مبانی نظری    21
2-2-1- الف: یادگیری خودتنظیمی (خود نظم داده شده)    21
2-2-2- انواع خودتنظیمی    29
2-2-2-1- نظمدهی بیرونی:    29
2-2-2-2- نظمدهی درونفکنی شده:    29
2-2-3- فرایندهای خودتنظیمی    30
2-2-4- مدلهای یادگیری خودتنظیمی:    31
2-2-4-1- مدل پينتریج (1990)    31
2-2-4-2- مدل زیمرمن (1986)    36
جدول 2-2 مهارتهای اساسی و اولیه یادگیری خودتنظیمی (زیمرمن)    38
2-2-4-3- مدل وین و هدوین (1998)    39
2-2-4-4- مدل بوکارتز:    41
جدول 2-3 الگوی سه لایه یادگیری خودتنظیمی بوکارتز، 1999 (نقل درکدیور، 1386)    41
2-2-4-5- مقایسه مدلها    42
جدول 2-4 مقایسه چهار مدل براساس سه مرحله یادگیری خودتنظیمی    45
جدول 2-5 مقایسه دو به دو چهار مدل براساس سه معیار    46
2-2-5- راهبردهای یادگیری خودتنظیمی:    49
2-2-6- نظریههای یادگیری خودتنظیم:    57
2-2-6-1- نظریه کنشگر    58
2-2-6-2- نظریه پدیدار شناختی    59
2-2-6-3- نظریه شناختی -  اجتماعی زیمرمن    60
2-2-6-4- نظریه بندورا    62
2-2-6-5-نظریه ویگوتسکی    64
2-2-6-6- نظریه پردازش اطلاعات(ساختارگرایی)    66
2-2-6-7- نظریه کارون و شیر    66
2-2-10-8- رابطه خودتنظیمی و باورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی    74
2-3- بخش دوم: پیشینه پژوهش    75
2-3-1- پژوهشهای انجام شده در خارج از کشور    75
2-3-2- پژوهشهای انجام شده در داخل کشور    87
 

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی