مبانی نظری فعالیت بدنی در اوقات فراغت

مبانی نظری و پیشینه تحقیق فعالیت بدنی در اوقات فراغت نمونه فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت می باشد. اوقات فراغت، مدت زمانی است که فرد طی شبانه روز، فارغ از کارهای الزامی و به میل و انگیزه درونی خود، به انجام فعالیت های بدنی و ورزشی مورد علاقه اش می پردازد.  به هر گونه حرکت در زندگی روزانه از قبیل کار، تفریح، فعالیت های ورزشی و عملی، فعالیت بدنی گفته می شود. در واقع فعالیت جسمانی طیف گسترده ای از فعالیت با شدت های مختلف از قبیل قدم زدن، دویدن، پریدن و فعالیت های ورزشی را شامل می شود. فعالیت فیزیکی مناسب باید در تمام روزهای هفته یا حداقل پنج روز در هفته انجام شود تا اثرات بهداشتی مثبت داشته باشد و فعالیت جسمانی شدید نیز باید سه روز در هفته انجام شود (سازمان بهداشت آمریکا ، 2002).

مردم در چهار حوزه عمده زندگی خود فرصتی برای فعالیت جسمانی دارند:
 1- محل کار 
2- رفت و آمد
3- وظایف خانگی
4- اوقات فراغت (گزارش جهانی سلامت ، 1381).

انجام فعالیت بدنی مناسب در بیشتر روزهای هفته به طور اساسی می تواند موجب کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی و کاهش عوامل خطر سرطان، دیابت نوع دوم و فشار خون بالا شود و همچنین سبب بهبود متابولیسم گلوکز، کاهش چاقی و کاهش زمان انتقال دوره ای و افزایش سطح آنتی اکسیدان ها می گردد و موجب بهبود سلامت عضلات و استخوان ها، کنترل قد و کاهش علائم افسردگی می شود. افزایش سلامت روانی، کاهش استرس، اضطراب و افسردگی، کمک به پیشگیری یا کنترل مشکلات رفتاری در جوانان مانند: سیگار کشیدن، مصرف الکل یا سایر مواد مخدر، رژیم غذایی ناسالم، پرخاشگری و رفتارهای خشونت آمیز، از مزایای دیگر فعالیت بدنی مناسب است (سازمان بهداشت جهانی ، 2003 و مورو و همکاران، 2004).

فعالیت بدنی از اولویت های سلامت عمومی می باشد. فعالیت بدنی کافی و منظم از عوامل اصلی حفظ و ارتقای سلامت در سراسر دوره ی زندگی است (سایت سازمان بهداشت جهانی ). افزایش فعالیت جسمانی در اوقات فراغت بر افزایش سلامت روانی مردان تأثیر مثبتی دارد (وندل  و همکاران، 2004). فعالیت بدنی یکی از پیش شرط های اصلی رشد و سلامتی و پایه و اساس یک زندگی سالم و شاداب است که در ایجاد آرامش روانی و رشد بالقوه ی عادات و نگرش های مثبت در زندگی نقشی به سزا دارد.

فعالیت بدنی عبارتست از هر گونه تحرک بدنی که مستلزم هزینه ی انرژی باشد (سینها  و همکاران، 2002). نتایج تحقیقات انجام شده در زمینه ی فواید فعالیت های بدنی نشان می دهد که انجام فعالیت های بدنی منظم و داشتن سبک زندگی فعال، از اجزای اصلی حفظ و بهبود سلامت جسمی و روانی در جامعه است (جیمز و هیل ، 2005). افرادی که به فعالیت های ورزشی می پردازند، کمتر دچار اضطراب و افسردگی می شوند، مشکلات جسمی و روحی کمتری از خود نشان می دهند و در مقایسه با افرادی که به این فعالیت ها نمی پردازند از سلامت بیشتری برخوردار هستند (تورلیندسون  و همکاران، 1990).

فهرست مطالب
1-8-2- فعالیت بدنی در اوقات فراغت    1
فصل دوم    12
مقدمه    13
2-1- اوقات فراغت    13
2-1-1- دیدگاه های اوقات فراغت    29
2-1-2- کارکردهای اوقات فراغت    31
2-2- فعالیت بدنی و ورزش در اوقات فراغت    37
2-3- حمایت اجتماعی    42
2-4- پیشینه تحقیق    50
منابع