مبانی نظری روان درمانی وجودی

این نوشتار مبانی نظری و پیشینه تحقیق روان درمانی وجودی را در پژوهش های داخلی و خارجی مورد بررسی قرار می دهد.

روان‌درمانی وجودی Existential psychotherapy را نمی‌توان مانند سایر مکتب‌های درمانی مانند رفتارگرایی یا روان تحلیلی یک مکتب مستقل در نظر گرفت. این درمان را می‌توان با سایر رویکردهای درمانی ادغام کرد. این نوع درمان به جای اینکه رویکردی تکنیکی ارائه کند که در برگیرندهٔ مجموعه‌ای از قوانین روان‌درمانی باشد، روشی از تفکر دربارهٔ تجارب انسانی است که شاید قسمتی از هر گونه روان‌درمانی است.[۱]

هر فردی می‌بایست با موضوعات اساسی دربارهٔ نگرانی‌های نهایی مواجه شود که عبارت‌اند از: مرگ، آزادی، تنهایی و معنا. رویکرد وجودی به درمان دربرگیرنده درمانگری است که می‌خواهد سفری به عمیق‌ترین مسائل زندگی داشته باشد. روان‌درمانی وجودی نوعی نگرش نسبت به رنج بردن انسان‌ها است و از هیچ راهنمای درمانی استفاده نمی‌کند. این درمان سؤالات عمیقی دربارهٔ ماهیت نوع انسان و ماهیت اضطراب، ناامیدی، سوگ، تنهایی، انزوا و بی‌هنجاری مطرح می‌کند. همچنین به‌طور مرکزی با سؤالاتی دربارهٔ معنا، خلاقیت و عشق چالش می‌کند.

گذشته از انعکاس این تجربیات انسانی، درمانگران وجودی نگرش‌های خردمندانه‌ای دربارهٔ درمان دارند که در ضمن تلاش‌های مکرر به منظور کمک به انسان‌ها، باعث آشفته شدن‌شان نگردد. در واقع بسیاری از درمانگران بدون در نظر گرفتن چنین رویکردی، از روان‌درمانی وجودی استفاده می‌کنند.

   روان درمانی وجودی که رویکردی فلسفی درباره مردم و وجودشان دارد به موضوعات و مضامین مهم زندگی می پردازد.روان درمانی وجودی عمدتا نوعی نگرش نسبت به برخی مضامین محسوب می شود تا یک رشته فنون و روش ها. این مضامین عبارتند از: مرگ و زندگی، آزادی، مسئولیت پذیری در قبال خود و دیگران، معنایابی و کنارآمدن با بی معنایی. روان درمانی وجودی بیش از درمان های دیگر به آگاهی انسان ها در مورد خودشان می پردازد و آنان را وا- می دارد آن سوی مشکلات و وقایع را ببینند. انسان ها جدای از دیگران وجود ندارند، در نتیجه برقراری روابط صادقانه و صمیمی با دیگران دردرمان وجودی خیلی مهم است(شارف،2000   ترجمه فیروزبخت،1381) .

روان کاوی عواملی مانند نیروهای ناخودآگاه، سایق های غیر منطقی و رویدادهای سرکوب شده گذشته را مانع بروز آزادی   می داند. در عین حال بر آزادی ما جهت ساختن اوضاع و شرایط تاکید می کنند. این رویکرد بنا را بر این می گذارد که ما آزاد و مسئول انتخاب ها و اعمالمان هستیم. ما سازمان دهنده زندگی خود بوده و خطوط روشنی را برای آینده ی آن طراحی می کنیم. گفتار اساسی این رویکرد این است که ما قربانی اوضاع و شرایط نیستیم. یک هدف اصلی درمان این است که مراجعان را برای تامل کردن بر زندگی خود تشویق نمائیم، تا سلسله مراتب شان را بازشناسی کنند و بر اساس آن تصمیم گیری کنند. به محض این که مراجعان سلسله مراتب بازشناسی روش ها را بدون مقاومت بپذیرند می توانند یک مسیر آگاهانه را در زندگی انتخاب نمایند(کوری، 1990).

فهرست مطالب

فصل دوم چارچوب نظری و پیشینه پژوهش روان درمانی وجودی

مقدمه 11
مبانی نظری پژوهش11
درمان وجودی11
 مقدمه ای بر نظریه معنادرمانی13   
  قوانین در معنا درمانی14
نظریه معنی درمانی ویکتور فرانکل 15
مداخله درمانی درنظریه معنادرمانی 22
کاربرد معنا درمانی در سالمندان 26
روان درمانی ومشاوره گروهی 28
تعریف گروه و مشاوره گروهی  29
اهداف مشاوره گروهی 30
مراحل مشاوره گروهی 33

يشينه تحقيقاتي 
پيشينه داخلی
پيشينه خارجی 

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی