دانلود تحقیق سیستم گرمایش كفی

تعداد صفحات : 27 با فرمت ورد و قابل ویرایش

تاریخچه سیستم گرمایش كفی

سیستم گرمایش كفی در جهان جدید نمی باشد و بصورت بسیار ابتدایی و ساده مورد استفاده قرار می گرفته است .در واقع برای اولین بار گرمایش كفی در حدود 60 سال بعد از میلاد یعنی روم باستان مورد استفاده قرار گرفته است.

 رومیان با سوزاندن چوب و ایجاد گازهای متشعل و عبور دادن این گازها از كانالهای هوایی موجود در كف ساختمان اقدام به گرم كردن كف منازل خود می كردند . این روش مدتهای مدیدی مورد استفاده قرار گرفته است.

 هم اكنون نیز همین سیستم گرمایشی مورد استفاده قرار می گیرد با این تفاوت كه نحوه عمل مقداری تغییر كرده است و بجای گاز داغ از آب گرم و بجای كانالها از لوله های مخصوص استفاده می كنند.

امروزه با پیشرفت تكنولوژی هزینه نصب سیستم گرمایش كفی كاهش یافته است و با استفاده از لوله های PEX دیگر مشكلات مربوط به لوله های مسی وفلزی و پلی بوتیلن را نخواهیم داشت .

لوله های پلی بوتیلن (PB) مدتها در این روش مورد استفاده قرار می گرفت اما بدلیل وجود مشكلاتی مانند نشتی آب، كم كم جای خود را به لوله های جدید تر دادند .

امروزه لوله های پلیمری جدیدی بنام تجاری PEX كه از جنس پلی اتیلن مشبك شده می باشند مورد استفاده قرار می گیرند. كه مانند لوله های PB نصب آنها بسیار آسان خواهد بود اما بخاطر ساختار مشبك آن خواص بهتری از خود نشان می دهند و مشكلات لوله های پلی بوتلین را ندارند .

لوله های PEX برای اولین بار در سال 1971 توسط شركت ویرسبوی سوئد تولید و به جهانیان عرضه شد . این لوله ها بعد از مدت كوتاهی توانستند جایگزین لوله های قبلی شوند. هم اكنون شركت ویرسبو سوئد بزرگترین طراح و مجری سیستم گرمایش كفی در تمام جهان می باشد .

از سال 1990 تولید تولید این لوله در آمریكا آغاز شد و هم اكنون بیش از 50% از تمام سیستمهای گرمایش كفی بكار رفته در این كشور از لوله های PEX ویرسبو استفاده می كنند .

سیستم حرارتی گرمایش از كف كه انتقال حرارت به صورت تشعشعی (تابشی) سهم زیادی در فرآیند گرمایشی آن دارد، درمقایسه با سایر سیستمهای حرارتی نه تنها در صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی بلكه در مقوله رفاه و آسایش ساكنان ساختمان ها دارای نقاط قوت بسیاری می باشد. در سالهای اخیر، سیستم گرمایشی از كف در كشورهای اروپائی و آمریكا بسیار متداول شده است و دلیل این گسترش روزافزون بهینه بودن مصرف انرژی، توزیع یكسان گرما در تمامی سطح و فضا و دوری از مشكلات موجود در سایر روش ها ، به عنوان مثال سیاه شدن دیوارها، گرفتگی و پوسیدگی لوله ها و… می باشد. استفاده از روش گرمایش از كف جهت گرمایش محل سكونت از دیرباز به طرق مختلف انجام می گرفته است.

 بطوریكه رومی ها زیر كف را كانال كشی كرده و هوای گرم را از آن عبور می دادند و كره ای ها دود حاصل از سوخت را قبل از اینكه از دودكش عبور كند از زیر كف انتقال می دادند. در سال 1940 نیز فردی بنام سام لویت برای این منظور لوله های آب گرم را در زیر كف قرار داد. دركشور ایران نیز درمناطق كوهستانی و سردسیر ازجمله آذربایجان این روش مورد استفاده قرار می گرفته، كه بیشترین مورد استفاده آن درحمام ها بود.

به طور كلی سه نوع روش گرمایش از كف موجود است:

1. گرمایش با هوای گرم
2. گرمایش با جریان الكتریسیته
3. گرمایش با آب گرم