مقدمه
بیان مسأله
اهمیت و ضرورت مسأله
تعریف عملیاتی
پیشینه تحقیق
مبانی نظری
مبانی تجربی
مدل تحليلي
تعاریفی از عزت نفس
ابعاد عزت نفس
نیاز حرمت و احترام به خود
نشانه‌های عزت نفس ناسالم و عزت نفس سالم
عوامل مؤثر بر رشد عزت نفس کودکان و نوجوانان
عزت نفس تحصیلی و پیشرفت تحصیلی
دیدگاه‌های دانشمندان درباره عزت نفس
تأثير اعتماد به نفس در موفقيت‌هاي تحصيلي
پژوهش‌هاي انجام يافته در خارج از كشور
پژوهش‌هاي انجام يافته در داخل كشور
روش تحقيق
جامعه آماري
نمونه آماري
ابزارها
روايي و پايايي
روش‌هاي آماري
آيا بين عزت نفس و پيشرفت تحصيلي رابطه وجود دارد؟
آيا عزت نفس با جنسيت رابطه دارد؟
بحث بر یافته‌ها
محدودیت‌ها
پیشنهادها
منابع
تکه ای از متن :
در طول سده های گذشته دیدگاه فلاسفه وشاعران موید این اصل بوده است که انسان نیاز دارد خود را خوب ومنطقی واخلاقی جلوه دهد در صدسال گذشته نیز بسیاری از روانشناسان پذیرفته اند که انسان دارای عزت نفس می باشد برای انسان هیچ حکم ارزشی مهمتر از داوری او در مورد عزت نفس خویشتن نیست .
ارزشیابی شخص از خویشتن قطعی ترین عامل در رشد روانی او میباشد این ارزشیابی به صورت احساسی است که انتزاع و شناسا یی ان دشوار است زیرا پیوسته تجربه میشود و جزئی از هر احساس و دخیل در هر واکنش احساساتی انسان است بنابراین این تصور که یک فرد از خویشتن دارد به طور ضمنی در همه ی واکنش های ارزشی تجلی می شود .
از سویی دیگر عملکرد تحصیل و یا موفقیت افراد در مورد تحصیل و عوامل و شرایط و امکانات ومقتضیات ان از جمله موضوعات مورد علاقه و جالب توجه روانشناسان و صاحب نضران علوم تربیتی می باشد به نظر می رسد پیشرفت تحصیلی و عزت نفس دارای یک رابطه متقابل می باشد یعنی از طرفی داشتن عزت نفس موجب پیشرفت تحصیلی می شود زیرا که خودباوری و تلقی مثبت از خویشتن در یادگیری و ایجاد نگرش برای تحصیل اثر می گذارد و موجب پیشرفت تحصیلی می شود از طرف دیگر موفقیت تحصیلی و رسیدن به مدارج بالا در کار اموزش موجب ارتقای عزت نفس می شود .
به طور کلی پیشرفت های انسان در هر زمینه ای وتجربه ی موفقیت احساس خودباوری و ازشمندی و توانمندی در هر مورد باعث افزایش عزت نفس می شود .
ویلیام جیمز اضهار می دارد که هر چند مفهوم خود و عزت نفس بسییار شبیه به هم هستند اما عزت نفس اشاره به به سطوح ارزشمندی دارد که فرد برای خود قایل است و به معنی درک و دریافت جایگاه و منزلت خود می باشد
جیمز در اواخر 1880مطرح نمود که عزت نفس را میتوان براساس میزان ارتباط بین خودواقعی وخود ارمانی تعریف نمود .