دو مقاله همایشی درباره برنامه ریزی استراتژیک

دو مقاله همایشی درباره برنامه ریزی استراتژیک در 17 صفحه ورد و قابل ویرایش شامل : 

خودآگاهی مدیران و اجرای برنامه استراتژیک

بررسی نظری مدل های برنامه ریزی استراتژیک

دارای عنوان، چکیده، تنه اصلی، نتیجه گیری، منابع

چکیده

سازمانها رکن اصلی اجتماع را تشکیل می دهند و آنچه باعث رشد و بالندگی و یا مرگ سازمانها خواهد شد، مدیریت می باشد. امروزه بیشتر سازمانها برای افزایش توان مندی ها، رشد و بقای بلند مدت و کاهش ریسک عملیات خود نیازمند تدوین برنامه ریزی استراتژیک می باشند. در این تحقیق تعداد شرکت کنندگان مرد مدیر 71 نفر ( یعنی 71 درصد) و تعداد شرکت کنندگان زن مدیر 29 نفر (یعنی 29 درصد) می باشد.. فرضیه اصلی « بین" آگاهی از خود مدیران" و " اجرای برنامه استراتژیک "رابطه وجود دارد » با ضریب همبستگی 30/0 = r  در سطح ( 01/0 ≥ P) مورد تایید قرار گرفت. با افزایش متغیر آگاهی از خود مدیران متغیر مدیریت اجرای برنامه استراتژیک افزایش می یابد. آزمون‌های مربوط به بررسی آگاهی از خود مدیران با متغیر اجرای برنامه ریزی استراتژیک نشان داد که هرچه آگاهی از خود مدیران بیشتر باشد در مدیریت اجرای برنامه موفقتر هستند.

مقدمه

سازمانها رکن اصلی اجتماع را تشکیل می دهند و آنچه باعث رشد و بالندگی و یا مرگ سازمانها خواهد شد، مدیریت می باشد. وظیفه مدیر حرکت سازمان از وضع موجود به سوی وضع مطلوب است. مدیران باید بتوانند ضمن شناخت ویژگی های شخصیتی خود درک صمیمی از کارکنان داشته باشند و بتوانند ارتباط موثری با آنان برقرار نمایند به این ترتیب اولین قدم در شکل دهی ارتباط موثر با دیگران آگاهی از خویشتن و وقوف به توانایی های خویشتن است. آگاهی از خود مدیران  پیش نیاز روابط موثر اجتماعی و بین فردی است و در ایجاد هم دلی با دیگران نقش مهمی ایفا می کند(اسلامی، 1373، 45).

در جهان ناپایدار کنونی که تحولات و تغییرات محیطی شتابی روز افزون یافته و پیشرفت های شگرف علوم و فن آوری به شدت به آن دامن زده است، مدیریت موثر بر سازمانها جز با درک شایسته شرایط و مقتضیات پیرامونی آنها میسر نمی باشد. یکی از آثار نتایج و توجه و درک صحیح و هوشمندانه از تحولات و تغییرات محیط سازمانها این حقیقت است که مدیریت سازمانهای امروز و فردا با چالشهایی روبرو خواهد بود که راهکارهای مبتنی بر تجربیات گذشته و آموزه های کهنه، پاسخگوی آنها نخواهد بود. حقیقتی که در تعبیری پذیرفته شده و عالم گیر به آن مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک اطلاق می کنند. این رویکرد به مدیران ارشد و میانی سازمان کمک می کند تا استراتژی های  مناسبی را تدوین کنند و آنها را با توانایی و اطمینان به مورد اجرا بگذارند. برنامه ریزی استراتژیک ابزار مدیریتی توانمندی است که برای کمک به سازمانها طراحی می شود تا آنها بتوانند بصورت رقابتی، خود را با تغییرات پیش بینی شده محیط تطبیق دهند(فارسانی، 1375، 89).

آگاهی از خود مدیران 

به گفته فیلسوف بزرگ سقراط به جای اینکه در راز خلقت فرو برویم و خود را در آن وادی بی انتها سرگردان سازیم بهتر است خود را بشناسیم. آگاهی از خود مدیران با امور مختلف زندگی فرد ارتباط نزدیک دارد این ارتباط می تواند در زندگی فردی و اجتماعی بروز کند و در آن به شیوه های مختلف تأثیر بگذارد. این تأثیر ممکن است بر حسب مورد یا موضوع مثبت یا منفی باشد 

خویشتن شناسی

در دوران باستان انسانها تمام توجه خود را به انسان شناسی و بررسی مسائل اجتماعی انسان بکار می بستند و علم و هنر آن روز حد شکوفایی، کمال و زندگی انسان بوده است. تاریخ تلاش در رسیدن به شناسایی از خود از چنان فرصتی بر خوردار است که در آن می توان تراوش های فکری سقراط را در قالب دستورهایی مانند (خود را بشناس) مشاهده نمود. بیش از همه در تاریخ یونان باستان مملوء از آثار شکوفایی زندگی انسان ها و شناخت نفس و روح بوده. خودشناسی، مبنای همه آدمیان و مکاتب بوده است زیرا به خوبی پی برده بودند که انسان اگر خود را بشناسد به حقایق طبیعت و به اسرار خلقت آگاهی خواهد یافت البته شرطش خارج شدن از فن طبیعی یا نفس حیوانی است(امین الذبایح، 1377، 21).

آیا می توان خویشتن را شناخت؟

خود شناسی، آگاهی داشتن درک و شناخت دنیای بیرون و همچنین شناخت خود در رابطه با دنیای بیرون یعنی خود شناسی توسط خویش در محیط خویش است(آقایی فیشانی، 1370، 89).

اهمیت خویشتن شناسی 

امام علی(ع) در فرمایش خود نقش شناخت خویشتن را اینگونه بیان می فرمایند:

1.       کسی که خود را شناخت، او به اوج همه ی معاف و دان ها رسیده است.

2.       انسانی که خود را نشناخت خویشتن را نابود می سازد.

3.       هر کس که خود را شناخت خدا را شناخته است.

4.       خویشتن را بشناس زیرا کسی که خود را نشناسد هیچ چیزی را نخواهد شناخت(اسلامی، 1373، 45).

یکی از کارشناسان روان کاوی در پاسخ به این پرسش دیرینه می گوید: صرف اینکه همیشه این مسأله به عنوان یک موضوع امکان پذیرد علی رغم مشکلات آن مطرح شده است مایه ی دلگرمی است مسلماً برخی از قسمت های تشکیل دهنده شخصیت ما پنهان و البته خود ما هم دوست نداریم به آن ها اعتراف کنیم(اسلامی، 1373، 45).