دانلود پاورپوینت ساختمان و عمل دستگاه عضلانی بدن

پاورپوینت ساختمان و عمل دستگاه عضلانی بدن

قابل ویرایش

تعداد اسلایدها :  40   اسلاید (18 اسلاید انگلیسی)

فهرست مطالب:

ساختار عضله اسکلتی

تحریک عضله اسکلتی

واحد حرکتی

تحریک عضله اسکلتی

انقباض عضله اسکلتی

انقباض عضله اسکلتی

انواع تارهای عضله اسکلتی

تارهای عضلانی کند انقباض

بکارگیری واحد حرکتی

نوع تار و عملکرد ورزشی

بخشی از اسلایدها :

ساختار عضله اسکلتی:

هر عضله اسکلتی توسط رشته های محکمی از بافت همبند که تاندون نامیده می شوند به یک استخوان متصل شده است.

هر عضله متشکل از دسته هایی از ساختارهای کوچکتر است که فاسیکول نامیده می شوند.

داخل هر تار عضله از واحدهای کوچکتری به نام میوفیبریل (تارچه) پر شده است.

 این تارچه ها به وسیله پوریه حفره مانند گسترده به نام رتیکولوم سارکوپلاسمیک، که حاوی مقدار زیادی کلسیم است، احاطه شده است. در داخل هر تارچه، در واقع با ساختارهای عضلانی کوچکتر فیلامانهای عضله پر شده است.

در سطح این تارهای عضله است که انقباض عضله رخ می دهد.

تحریک عضله اسکلتی:

نرون حرکتی سلولی عصبی است که از نخاع شروع می شود و از طریق یک عصب محیطی، آکسونی را به سوی عضله اسکلتی می فرستد.

یک «واحد حرکتی» شامل یک نرون حرکتی و همه تارهای عضلانی است که شاخه های آکسونی این نرون به آنها ختم می شود.

پتانسیل عمل (سیگنال عصبی) یک نرون حرکتی باعث خواهد شد همه تارهای عضله در آن واحد حرکتی منقبض شوند.

انقباض عضله اسکلتی:

برای شناخت فرآیند انقباض عضله، نگاه دقیق تری به ساختار داخلی تارچه (میوفیبریل) ضروری است.

در هر تارچه دو نوع فیلامان وجود دارد: ضخیم و نازک.

فیلامان ضخیم از پروتئین میوزین تشکیل شده است، پروتئین بزرگی که شکل آن تا حدودی مانند چوب گلف با یک تنه دراز و یک سر کروی است.

فیلامان نازک از دو رشته کروی شکل پروتئین آکتین تشکیل شده است. این دو رشته همانند دو رشته تسبیح به دور یکدیگر تاب می خورند. دو پروتئین دیگر، یک ساختار نازک بلند به نام تروپومیوزین و یک ساختار کوچکتر به نام تروپونین هم بخشی از فیلامان نازک هستند.

نوع تار و عملکرد ورزشی:

یکی از عوامل بیولوژیکی که احتمالاً در عملکرد ورزشی نقش دارد ترکیب تار عضله است.

مطالعات زیادی نشان داده اند که ورزشکاران استقامتی ورزیده دارای نسبت بالایی از تارهای نوع I هستند، در حالی که ورزشکاران درگیر در رویدادهای سرعتی کوتاه مدت دارای نسبت بالایی از تارهای نوع II هستند.