تربیت فرزند در اسلام

عنوان :
تربیت فرزند در اسلام

تعداد صفحات :
۶۶ صفحه

قالب بندی :
DOC

فهرست مطالب :
چکیده
مقدمه
فصل اول : کلیات
تعریف و تبیین موضوع
روش تحقیق
اهمیت و ضرورت تحقیق
پیشینه ی موضوع تحقیق
واژگان کلیدی تحقیق
محدودیت ها، مشکلات و موانع تحقیق
سوالات تحقیق
اهداف تحقیق
فصل دوم : زمان تربیت
تعریف تربیت
سن شروع تربیت
تربیت فرزند در نوجوانی
تربیت فرزند از زمان نوزادی
تربیت فرزند از رحم مادر
تربیت فرزند از هنگام انعقاد نطفه
تربیت فرزند از شب خواستگاری
تربیت فرزند ۲۰ سال قبل از تولد او
تحلیلی درباره ی روش های تربیت کودک
الگوی تربیتی مبتنی بر سخت گیری
الگوی تربیتی مبتنی بر محبت و عدم قاطعیت
الگوی تربیتی مبتنی بر عدم محبت و عدم قاطعیت
الگوی تربیتی مبتنی بر محبت و قاطعیت
الگوی تربیتی مبتنی بر محبت ، قاطعیت و کرامت
فصل سوم : همسر گزینی و تربیت فرزند
تأثیرگذاری ریشه
نقش وراثت در جسم نوزاد
نقش وراثت در اخلاق نوزاد
قبل از تولد فرزند
قبل از آمیزش
در حین آمیزش
دوران بارداری
فصل چهارم : تربیت در هفت سال اول
بخش اول: از تولد تا ۳ سالگی
آداب و مستحبات ولادت
شیردهی
اهمیت شیر مادر
مدت شیردهی
چگونگی از شیر گرفتن
تربیت در دوره اول کودکی
توجه به خواسته ها
توجه به آزادی
توجه به محبت
توجه به بازی
اصول تربیت در سه سال اول
بخش دوم: از ۳ تا ۷ سالگی
تربیت شخصیت
ابراز محبت و نوازش کودک
استقلال کودک
تربیت جنسی کودک
اصول تربیت در سه سال دوم
فصل پنجم : تربیت در هفت سال دوم
آموزش و پرورش
مهمترین چیزهایی که آموزش آن واجب است
باورهای اسلامی بویژه توحید
دوستی پیامبر و خاندانش
واجبات به ویژه نماز و روزه
آموزش قرآن
آموزش خواندن و نوشتن
رعایت بهداشت
کودک و مدرسه
ترس از مدرسه
خطرات مدرسه
آموزش آداب صحیح زندگی
ادب کودک در برابر پدر و مادر
ادب کودک در برابر آموزگار
ادب کودک در برابر بزرگ تر ها
دوستی و دوست یابی
اصول تربیت در سنین ۷ تا ۱۴ سال
فصل ششم : تربیت در هفت سال سوم
اهمیت دوران بلوغ از دیدگاه اسلام
میل جنسی در دوران بلوغ
جلوگیری از تحریک و هیجان میل جنسی
استفاده صحیح از اوقات فراغت
تقویت روحیه دینی
راهنمایی و مراقبت
ازدواج
مشورت با جوانان
اصول تربیت در سنین ۱۴ تا ۲۱ سال
نتیجه گیری
فهرست منابع

قسمتی از متن :

فرزند نتیجه و ثمره ی زندگی ، عامل نشاط و شادابی و مایه ی استحکام خانواده است. وجود فرزند در خانواده، زندگی را هدفمند ساخته و والدین را تشویق به کار و تلاش مضاعف می کند.
ولی در عین حال باید توجه داشت که تولد فرزند، با همه ی محسناتی که دارد، وظایف و مسئولیت هایی را نیز به دنبال خواهد آورد؛ چرا که کودکان، به لحاظ جسمی و روحی بسیار حساس و شکننده اند و جهل والدین نسبت به شیوه ی صحیح تربیت، می تواند خسارت جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد. لذا در مکتب اسلام به کودک و مسائل تربیتی او توجه ویژه ای شده است.

امام کاظم (علیه السلام) می فرمایند: « به اندازه ای که خداوند به خاطر کودکان و عدم ادای حقوق آنان به خشم و غضب می آید، برای هیچ چیز دیگری خشمگین نمی شود .»

از ویژگی های مسئولیت پدر و مادر، شمول و پیوستگی آن در طول دوره ی زندگی فرزند است که گستره ی آن ، دوره ی قبل از تولد فرزند یعنی مرحله همسر گزینی، مقدمات انعقاد نطفه، مرحله ی آمیزش، دوره ی بارداری، مرحله ی زایمان و نیز دوره ی کودکی ، نوجوانی و جوانی و مرحله ی تزویج فرزند و نظارت و هدایت پس از تزویج را در بر می گیرد.

تربیت واژه ای است که در تمام ادوار تاریخ جاری و ساری بوده و انسان در سایه سار آن ، به عنوان موجودی دارای فکر و اراده، راه رسیدن به آرمان های خویش را هموار می نماید و به اوج سعادت مطلوب خود نائل می آید.

این مقوله ، یکی از آغازین نیازهای زندگی بشر است و عمری به بلندای تاریخ دارد و بر خلاف عقیده ی جمعی که آن را لازمه ی جدایی ناپذیر زندگی می دانند می توان چنین گفت : که تربیت، متن زندگی است و در گامی فراتر می توان گفت: تربیت مفهومی است که زندگی از تولد تا مرگ جلوه ای از آن است.
اگرچه واژه ی تربیت درمیان تمام مکاتب فکری مطرح است اما هدف از آن یکسان نمی باشد ، بلکه به همان اندازه هدف از کاربرد آن متعدد است که جهان بینی ها مختلف اند ، چرا که اصولی که بر مکاتب حکم فرماست گوناگون بوده و هر یک براساس همان اصول ، ایدئولوژی و نظام تربیتی را تعریف کرده و اهداف خاصی را تعقیب می نمایند.

در اسلام هدف ازتربیت: نائل شدن فرد به جایگاهی ارزنده و گران قدراست ، جایگاهی که کمال مطلق است واز آن ، به قرب الی الله تعبیر می گردد.

از این رو کتب زیادی در این رابطه به چاپ رسیده که به جمع آوری احادیث و روایات در زمینه ی تربیت پرداخته اند. از جمله آنها می توان کتاب حکمت نامه ی کودک از محمدی ری شهری را نام برد.

در این مختصر کوشیده شده تا پنجره ی کوچکی به تمدن و فرهنگ عظیم اسلام ناب محمدی (صلی‌ الله ‌علیه‌ و آله) گشوده و به تربیت فرزند از منظر قرآن و عترت نگاهی انداخته شود.

بر این اساس با توجه به حدیث پیامبر اکرم (صلی‌ الله ‌علیه‌ و آله) که فرمودند: « فرزند هفت سال آقاست، هفت سال بنده ی توست و هفت سال وزیر است. » ؛ پس از بیان مطالبی در مورد آغاز تربیت، سه فصل عمده ی هفت ساله ایجاد شده است و در هر فصل به بررسی معانی سیادت ، بندگی و وزارت که از خصوصیات هر یک از دوره ها بود، پرداخته شد و سپس نکات تربیتی هر مقطع بیان شد. این نوع فصل بندی سهولت و کاربرد بیشتر را برای خوانندگان ایجاد می کند؛ باشد تا مورد توجه همگان قرار گیرد.