دانلود مقاله هیبرید سازی سلول های سوماتیک

دانلود تحقیق درس بیوتکنولوژی در دامپروری

هیبرید سازی سلولهای سوماتیک

تعداد صفحات :  15فرمت ورد و قابل ویرایش Word

مقدمه

یاخته پیکری به انگلیسی Somatic cell به یاخته‌هایی گفته می‌شود که در پیدایش بافتها و اندامهای بدن نقش‌آفرینی می‌کنند. در برابر یاخته‌های پیکری، یاخته‌های جنسی هستند که به پیدایش گامتها شامل  اسپرم و تخمک می‌انجامند.

یاخته‌های پیکری به همه یاخته‌های جانداران چندیاخته‌ای به جز یاخته‌های جنسی و یاخته‌های زایشی و یاخته‌های بنیادی دگرگون‌نشده گفته می‌شود. یاخته‌های پیکری هم اجزای اندامگان‌های پریاخته‌ای را تشکیل می‌دهند. بافت‌هایی در بدن مانند بافت‌های ماهیچه، کبد، استخوان، عصب، پوست و دیگر بافت‌های غیرجنسی همگی از یاخته‌های پیکری هستند.

برخلاف یاخته‌های جنسی مثل اسپرم یا تخمک که تک‌دسته هستند و یک دسته کروموزوم دارند یاخته‌های پیکری دودسته هستند و دو دسته کروموزوم دارند (یعنی یک دسته کروموزوم از پدر و یک دسته از مادر)

 تکنیک هیبریدسازی

تكنيك هيبريدسازي به عملي اطلاق مي شود كه در آن يك قطعه DNA يا RNA نشان دار تك رشته اي بعنوان Probe با قسمتي از DNA تك رشته اي شده سلول بعنوان Targetاز طريق تشكيل جفت باز (base pairing) اتصال پيدا مي كند. واضح است كه Probe از نظر توالي بايد مكمل توالي Targetباشد.

عمل هيبريدسازي مي تواند در محيط مايع و يا در محيط جامد انجام گيرد و نشان موجود در probeها مي تواند آنزيم هاي توليدكننده رنگ (Chromogenic) و يا تركيبات فلورسانت (Fluorescent) باشند. اگر عمل هيبريدسازي در داخل سلولهاي نمونه يعني در محل واقعي Target انجام شود، هيبريدسازي در محل اصلي يا In situ Hybridization يا ISH ناميده ميشود. پس تكنيك هاي CISH و FISH اختلافشان در سيگنال هائي است كه توليد مي كنند. در CISH سيگنال نهائي توليد رنگ است كه در زير ميكروسكوپ (Bright- field) مشاهده مي شود ولي در FISH سيگنال نهائي توليد فلورسانس است كه با ميكروسكوپ فلورسانس و بكمك فيلترهاي مخصوص و دوربين عكسبرداري قابل بررسي است با يك مقايسه، خيلي زود معلوم مي شود كه تكنيك FISH نسبت به CISH احتياج به ابزار بيشتري دارد و هزينه انجام آن نيز بيشتر است.

هیبرید سلول سوماتیک انسانی-جوندگان ثابت کرده اند که یک ابزار مفید برای نقشه برداری بیان ژن به ویژه توالی DNA٬  با استفاده از ارقام سلولهای بدنی است. دقت و صحت این روش وابسته به شناسایی تفاوت بین گونه انسان و جوندگان است. اولین هیبرید سلول های سوماتیک تولید شده از همجوشی خود به خود بین سلول های دچار کمبود در تیمیدین کیناز موش  (TK) و فیبروبلاست جنینی انسان  وجود داشتند بودند. هیبرید در هایپوکزانتین آمینوپترین تیمیدین (HAT) انتخاب شدند. سلول های موش کشته و هیبرید سلول انسان این است که به عنوان هیبریدی رشد کرد، کروموزوم موش تمام نگهداشته شدند، اما کروموزومهای انسان ترجیحا ازبین رفته بودند. این مشاهدات کلیدی  استفاده از آنها در نقشه برداری ژن  و تخصیص تخصیص ژن های انسان و تعیین توالی آنها را قادر می سازد. از آنجا که خط سلول موش TK-کمبود بود،  انتخاب هیبریدی موش- انسان  منجر به حفظ ژن انسان برای TK مورد نیاز بود. پس از چند نسل، اکثریت از سلول های هیبرید فقط یک کروموزوم مشترک را حفظ کرده بود، کروموزوم 17. بنابراین، ژن TK انسان می تواند به کروموزوم 17 اختصاص داده شود.