فلوئید اینکلوژن - آنالیز مخرب - Destructive Analysis Approaches
سمینار کلاسی کارشناسی ارشد زمین شناسی با موضوع Destructive Analysis Approaches
تعداد صفحات : 13 و قابل ویرایش
مقدمه
:
روشهای آنالیز و ترمومتری سیالات درگیر مانند
Heating و Cooling روشهای مفید و کارآمدی برای شناخت ترکیب شیمیایی فلوئید اینکلوژن ها میباشند.
این روشها که بدون تخریب و آسیب رساندن به ساختمان فلوئید اینکلوژن انجام میگیرند
به روشهای غیر مخرّب یا Non-
Destructive
معروفند.
از آنجائیکه ترکیبات شرکت کننده در درون
فلوئید اینکلوژن ها پیچیده بوده و شناسائی دقیق و آنالیز کلی این ترکیبات از روش
غیر مخرب امکان پذیر نمیباشد، بنابراین از روش دیگری به نام آنالیز مخرب یا Destructive استفاده میشود.
تشریح آنالیز مخرب :
روشهای آنالیز مخرب، روشهای حجمی هستند که
در این روش محتویات فلوئید اینکلوژن ها در اثر خردایش یا افزایش ناگهانی درجه
حرارت آزاد گشته و جمع آوری میگردند. در مرحله بعدی محتویات جمع آوری شده چه به
صورت مایع ویا گازی توسط روش آنالیزی مناسب تحت آزمایش و تجزیه قرار میگیرند. به
منظور مشخص نمودن مقادیر کتاینها و اناینهای مختلف در روش مخرب از آنالیزهای
متفاوتی استفاده میشود.
عموماً آنالیز با مشکلات
بیشتری مواجه است که احتمالا به خاطر نبود اطلاعات منتشره در مورد فراوانی آنیونها
در داخل فلوئید اینکلوژنها میباشد. کلراید فراوانترین یون موجود در فلوئید
اینکلوژن ها است. گرچه سولفات و بیکربنات نیز دارای اهمیت میباشند. تعیین مقدار
کلراید در فلوئید اینکلوژنها به علت فراوانی و همچنین غالب بودن آن نسبتاً راحت
تر میباشد. کتاینهای اصلی موجود در فلوئید اینکلوژنها به ترتیب فراوانی شامل
سدیم، پتاسیم، کلسیم، آهن و منیزیم هستند. در جدول روشهای آنالیز اناین و کتاینها
به همراه عناصر مورد نیاز آورده شده که در بحثهای آینده به آنها پرداخته میشود.
ملاحظاتی در مورد آنالیز مخرب
قبل از تشریح روشهای آماده سازی و استحصال محتوای فلوئید
اینکلوژنها لازم است به چند نکته توجه شود. همانطور که میدانیدفلوئید اینکلوژنها
در داخل کانیهای میزبان محصور شده و نسبت حجم فاز جامد یعنی کانی میزبان به حجم
فلوئید اینکلوژن بسیار زیاد است. امکان دارد کانی میزبان از لحاظ شیمیایی دارای
ترکیب پیچیدهای بوده و باعث ایجاد آلودگی در تجزیه فلوئید اینکلوژنها شود. روشهای
مختلفی برای آنالیز فلوئید اینکلوژنها ارائه شده ولی اغلب آنها مخصوص گروه خاصی
از عناصر یا مالیکیولها یا حالت خاصی از فازها یعنی گاز، مایع و جامد هستند.
احتمال دارد قبل از انجام آنالیز تغییرات مختلفی در محتوای
داخلی سیال اتفاق افتد و آنها را بر هم زند، برای مثال ممکن است در هنگام استخراج
کانیهای دختر به دلیل انحلال این کانیها در آب، فازهای جامد از محیط خارج شده و
امکان تجزیه آنها وجود نداشته باشد. به همین صورت امکان دارد در هنگام گشودن یا
باز کردن فلوئید اینکلوژنها تعادل بین مایع و گاز به هم خورده و بخشی از فاهای
فراّر از محیط خارج شوند. با توجه به اینکه در هنگام استخراج محتوای درونی فلوئید
اینکلوژنهاف تعداد بسیار زیادی از آنها متلاشی میگردند لذا محلول استحصال شده
متعلق به هزاران فلوئید اینکلوژن است و نتایج آنالیز آن ترکیب کلی محتوای درونی
فلوئید اینکلوژنها را بدست میدهد.
اصولاً بهتر است که در هنگام تجزیه فلوئید اینکلوژنها
آنالیز جمعیهای مختلف آنها را به صورت جداگانه و مستقل انجام دهیم.
به هر حال استخراج و استحصال محتوای درونی فلوئید اینکلوژنها
بدون ایجاد آلودگی یا با کمترین مقدار آلودگی از مهمترین مراحل شناخت ترکیب آنها در
روشهای مخرب محسوب میشود.
روشهای آزاد کردن و استحصال محتوای فلوئید اینکلوژنها
1) آزادسازی محتویات فلوئید اینکلوژن بدون
حضور آب: منظور از باز کردن فلوئید اینکلوژنها این است که هنگام انجام این روش
هیچ نوع آبی به محیط اضافه نمیشود و گشودن فلوئید اینکلوژن در یک محیط خشک صورت
میگیرد. از طریق باز نمودن فلوئید اینکلوژن در یک محیط واسطه و بدون استفاده از
دستگاههای پیشرفته میتوان آزمایشهای سادهای بر روی محتویات درونی آن انجام داد.
شکل مقابل دستگاه مخصوص باز کردن فلوئید اینکلوژنها میباشد
که از سوزن فولادی، پایه و پیچ تنظیم تشکیل شده است. امکان استفاده از این دستگاه
به شرطی وجود دارد که فلوئیدهال به قدری بزرگ باشند که با بزرگنمائی متوسط
میکروسکوپ دیده شوند.
طریقه دستی دیگر استفاده از دو لام شیشهای در زیر
میکروسکوپ است. به این صورت که چند دانه کوچک از سنگ میزبان در داخل قطرهای از
روغن مثل گلیسیرین بدون آب بر روی یک صفحه شیشهای زیر میکروسکوپ قرار گرفته و
صفحه شیشهای دوم روی آن قرار میگیرد. پس از انتخاب فلوئید اینکلوژن مورد نظر با
یک سوزن فولادی به شیشه بالائی فشار میآورند تا نمونه خرد شده و فلوئید اینکلوژن
آن باز شود. پس از شکافتن فلوئید اینکلوژنها میتوان فازهای دختر را به روغنی با
ضریب شکست معین وارد کرده و خواص نوری کانی مثل بیرفرنژانس، انیزوتروپی و خواص
خاموشی را بدست آورده و اقدام به شناسائی فاز دختر نمود.